Il tempo mi rotolava sotto ai piedi. Così decisi di indossare scarpe più comode, eliminando dalla mia vita, tutte quelle persone con le quali dovevo fare attenzione per ogni mia parola ed ogni mio gesto. Non odiavo nessuno. Camminavo oltre...
Ayak altında haddelenmiş zaman.Daha rahat ayakkabılar giymeyi hayatımdan, her söz ve her hareketi için dikkatli olun mecburdum herkes kaldırma karar verdim. Herkes nefret yok ettim.Ben yürüdü...
zaman ayaklarımın altına yuvarlandı. Ben, hayatımdan benim her kelimenin ve benim her jest dikkat ödemek zorunda kiminle tüm bu insanları kaldırarak, daha rahat ayakkabılar giymek karar Yani. Ben kimseden nefret etmedi. Ben yürüdü ...
Bu rafa kaldırılan içlnde yüzen ayaklar altında. Bu yüzden karar verdim ortadan kaldırarak daha rahat ayakkabı giyin benim ömrü, tüm bu insanlar kiminle için dikkatli olmak vardı benim her kelime ve her jest yapmıştık. I nefret ettiğini hiç kimse değil. I yürüdü birden fazla ...